Stel, je woont met veel plezier in onze wijk. Je zou daar wel iets meer voor willen betekenen. Het lijkt je hartstikke leuk om andere mensen in de wijk te ontmoeten en om die verhalen te delen. Als dat zo is en je hebt wat schrijfervaring, kom dan meedoen met de redactie van Wijkwijs! Samen brengen we vijf keer per jaar onze gezellige buurt in beeld. Dat is inspirerend en leerzaam.
Wil je eerst meer informatie of kennismaken met de club?
Op donderdag 4 mei – nationale Dodenherdenking – vond in de tuinzaal van Wijkberaad De Hyacint aan de Anemoonstraat een bijzondere sprekende herdenking plaats in het kader van de landelijk georganiseerde jaarlijkse Open Joodse Huizen / Huizen van Verzet.
Nadat trekharmonicaspeler en buurtbewoner Eduard Bekker voor een goedgevulde zaal belangstellenden het bekende Jiddische lied ‘Dos Kelbl’ (Het Kalf, beter bekend als ‘Donna Donnaj’ ) had gespeeld en gezongen, vertelde wijkbewoner Arthur Gelink op beeldende wijze het verhaal van het Haags-Joodse gezin Cohen-Fresco: vader Ies (39 jaar, kleermaker), moeder Annie (36, boekhoudster), Greetje (11), en Jaap (7). Zij werden in 1942 uit hun woning in de Berberisstraat gedeporteerd en later vermoord.
Arthur Gelink en zijn vrouw Miranda Vermeulen hebben uitgebreid archiefonderzoek gedaan naar de verdwenen en vergeten Joodse inwoners van de Bloemen en Bomenbuurt. In samenwerking met het Wijkberaad De Hyacint en de gemeente hebben zij er ook voor gezorgd dat er vorig jaar in de Hyacinttuin een speciaal herdenkingsbord voor Greetje en Jaap Cohen is geplaatst dat toen is onthuld door burgemeester Jan van Zanen.
Heel bijzonder bij de bijeenkomst op 4 mei was de aanwezigheid als tijdgetuige van Martha Bakkum-Drubbel. Zij zat op de vroegere bewaarschool in de Anemoonstraat in dezelfde kleuterklas als Greetje Cohen en speelden ook buiten school vaak samen. Martha staat, samen met haar tweelingzus Barbara, ook op de foto op het herdenkingsbord in de Hyacinttuin. Haar laatste herinnering aan haar Joodse vriendinnetje was toen zij op een dag samen wilden gaan spelen in het bos, maar dat kon opeens niet meer omdat Greetje een gele ster op haar kleren moest dragen. Vanaf dat moment was zelfs een uitje naar het bos voor Joodse kinderen verboden geworden.
